Schoongewassen zijn we donderdagmiddag op de trein naar Iran gestapt. Een internationale mix van Spanjaarden, Denen en een Italiaan, Duitsers, Turken en Iranezen maakte dit een interessante tocht. Zeker zo 'interressant' was vannacht het lange wachten op het retourneren van onze afgestempelde paspoorten aan de grens. Ik geloof dat we aan de Turkse kant zo'n 2 uur hebben stilgestaan met de trein (Etienne en ik hebben braaf in de wachtruimte de dounaniers op de vingers zitten kijken) en de Iraanse stempels lieten al rijdend best een tijd op zich wachten, we zijn ondertussen maar ingedommeld, want om 4 uur 's nachts valt er weinig te beleven. Vanmiddag (het is nu zaterdag) zijn we in Tabriz aangekomen, waarvan de LP beschreef dat dit zeer de moeite van een bezoek waard is. Wat we niet doorhebben gehad, is dat 21 maart het Iraanse No Ruz-nieuwjaarsfeest is en het lan zo'n 10 dagen plat ligt! Iedereen zoekt z'n familie op en veel shoppies zijn gesloten. In de bazaar was dus weinig te beleven vanmiddag. Wel veel mensen op straat, iedereen loopt bij de weinige geopende winkeltjes te shoppen dus gezellig druk. Zwart is hier wel de mode-kleur bij de dames en ondanks mijn zelfde gekleurde outfit, trek ik bekijks. Mijn hoofddoek moet ik nog aan wennen, hoor. Wel uitermate vriendelijke mensen, een paar dames op straat waren super nieuwsgierig en wilden natuurlijk weten waar ik (we) vandaag kwamen (giebel-giebel). We hopen dat er morgen misschien meer open is en willen wat musea gaan bekijken. Groeten!
zaterdag 21 maart 2009
Tabriz, Iran
Hee Allemaal! Sinds Göreme hebben we alweer heel wat meegemaakt. Na een paar dagen in de sprookjeswereld van Kapadokya in de sneeuw zijn we naar Kayseri vertrokken, een busrit van ruim een uur. Deze stad is heerlijk, een mix van oudheid en moderne gebouwen. We hebben er een bezoek gebracht aan de Hammam, want dat was er tot nu toe bij in geschoten. Wat een zaligheid is dat! Wassen, scrubben (tsjonge, wat gaat dat met een geweld...), massage en relaxen. Uiteraard afzonderlijk van elkaar en we hebben ook wat verschillen kunnen ontdekken in de mannen- en vrouwenkant.
Schoongewassen zijn we donderdagmiddag op de trein naar Iran gestapt. Een internationale mix van Spanjaarden, Denen en een Italiaan, Duitsers, Turken en Iranezen maakte dit een interessante tocht. Zeker zo 'interressant' was vannacht het lange wachten op het retourneren van onze afgestempelde paspoorten aan de grens. Ik geloof dat we aan de Turkse kant zo'n 2 uur hebben stilgestaan met de trein (Etienne en ik hebben braaf in de wachtruimte de dounaniers op de vingers zitten kijken) en de Iraanse stempels lieten al rijdend best een tijd op zich wachten, we zijn ondertussen maar ingedommeld, want om 4 uur 's nachts valt er weinig te beleven. Vanmiddag (het is nu zaterdag) zijn we in Tabriz aangekomen, waarvan de LP beschreef dat dit zeer de moeite van een bezoek waard is. Wat we niet doorhebben gehad, is dat 21 maart het Iraanse No Ruz-nieuwjaarsfeest is en het lan zo'n 10 dagen plat ligt! Iedereen zoekt z'n familie op en veel shoppies zijn gesloten. In de bazaar was dus weinig te beleven vanmiddag. Wel veel mensen op straat, iedereen loopt bij de weinige geopende winkeltjes te shoppen dus gezellig druk. Zwart is hier wel de mode-kleur bij de dames en ondanks mijn zelfde gekleurde outfit, trek ik bekijks. Mijn hoofddoek moet ik nog aan wennen, hoor. Wel uitermate vriendelijke mensen, een paar dames op straat waren super nieuwsgierig en wilden natuurlijk weten waar ik (we) vandaag kwamen (giebel-giebel). We hopen dat er morgen misschien meer open is en willen wat musea gaan bekijken. Groeten!
Schoongewassen zijn we donderdagmiddag op de trein naar Iran gestapt. Een internationale mix van Spanjaarden, Denen en een Italiaan, Duitsers, Turken en Iranezen maakte dit een interessante tocht. Zeker zo 'interressant' was vannacht het lange wachten op het retourneren van onze afgestempelde paspoorten aan de grens. Ik geloof dat we aan de Turkse kant zo'n 2 uur hebben stilgestaan met de trein (Etienne en ik hebben braaf in de wachtruimte de dounaniers op de vingers zitten kijken) en de Iraanse stempels lieten al rijdend best een tijd op zich wachten, we zijn ondertussen maar ingedommeld, want om 4 uur 's nachts valt er weinig te beleven. Vanmiddag (het is nu zaterdag) zijn we in Tabriz aangekomen, waarvan de LP beschreef dat dit zeer de moeite van een bezoek waard is. Wat we niet doorhebben gehad, is dat 21 maart het Iraanse No Ruz-nieuwjaarsfeest is en het lan zo'n 10 dagen plat ligt! Iedereen zoekt z'n familie op en veel shoppies zijn gesloten. In de bazaar was dus weinig te beleven vanmiddag. Wel veel mensen op straat, iedereen loopt bij de weinige geopende winkeltjes te shoppen dus gezellig druk. Zwart is hier wel de mode-kleur bij de dames en ondanks mijn zelfde gekleurde outfit, trek ik bekijks. Mijn hoofddoek moet ik nog aan wennen, hoor. Wel uitermate vriendelijke mensen, een paar dames op straat waren super nieuwsgierig en wilden natuurlijk weten waar ik (we) vandaag kwamen (giebel-giebel). We hopen dat er morgen misschien meer open is en willen wat musea gaan bekijken. Groeten!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk om weer iets te lezen.Missen outfit van J10, maar we skypen morgen wel! Kus.
BeantwoordenVerwijderenhappy nowrooz! we vieren het hier in Irvine ook uitgebreid hoor. 13 dagen na het nieuwjaar is het weer groot feest als ze allemaal samen komen om te eten blijkbaar. En ze bewaren al die tijd 13 dingen op tafel die allemaal met een S beginnen en symbool staan voor geluk, gezondheid etc. Of doen alleen de veramerikaniseerde persianen dat? spreken jullie al Farsi? Is hier de derde of vierde taal ;-) ben ook benieuwd naar de hoofddoek! liefs, M
BeantwoordenVerwijderenHoi, Jantien/Etienne, visa is blijkbaar gelukt, hebben we even gemist. Krijgen toch wel een foto met hoofdddoek te zien hé ??. Hopelijk tot op Skype
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Juliette/Wim
Ben net met google even naar Tabriz gevlogen, grote stad, beetje kaal, veel dezelfde bouw?? Ik wacht de foto's wel af. ik geniet van de plaatjes.Andere wereld denk met zo'n hoofddoek.
BeantwoordenVerwijderengeniet van Iran!! liefs José
Yes, hoofddoekjes willen wij zien!
BeantwoordenVerwijderenX el
Zo, toch nog gevonden, ik voel me net een stalker, ha ha.
BeantwoordenVerwijderenMaar fijn om te lezen dat het goed gaat met je/jullie en dat de reis is begonnen. Wauw genieten ziet er goed uit.
Later meer...
liefs Monika
hoi,
BeantwoordenVerwijderenff niet opletten bij jullie en er is alweer een half werelddeel voorbij. Ik heb net een dia - avondje gehad; wat een schitterende foto's. Probeer me voor te stellen hoe het is om daar midden in te staan, maar dat lukt me niet. Ga vanaf nu weer meer opletten en misschien weer eens skypen?
Groet Gontien