Rasht, Masuleh en Chalus, Iran

We moesten op ons visum voor India wachten en waren benieuwd naar de Kaspische kustlijn, dus een rondje via Chalus (via duizelingwekkende bergweg), Ramsar en Rasht in gedachten. Bleek vrijdag de zwarte vrijdag van Iran te zijn omdat veel Teheranezen zaterdag weer aan het werk moesten na No Ruz. Op de weg naar Chalus bleek 1-richting naar Teheran te zijn ingesteld, dus daar ging ons plan! Gelukkig kan een rondje ook andersom en zijn we in gezelschap van Isabelle en Fabriz (een frans reizend stel) vrijdagmiddag in de bus naar Rasht gestapt. Af en toe leek de bus wel op 4WD want niet alle weg bleek al in snelweg te zijn omgezet. Rasht bleek na aankomst om tien uur 's avonds vol leven (dit in tegenstelling tot Teheran waar alles na 9-en uitgestorven is). Er werd aan karretjes rond het hoofdplein allerhande kebab geBBQed en verkocht. Zelfs kleine hummels aten nog vrolijk mee met pa en ma! De volgende ochtend door naar Masuleh, een bergdorp ten noordwesten van Rasht, en een geliefde vakantieplek voor de Iranezen. Het was er redelijk druk, maar ook prachtig om te verblijven. De huizen zijn zo gebouwd dat de 'straat' bovenop het dak van een huis loopt, 't is oppassen dat je de schoorstenen niet omver loopt! Het is klein en overzichtelijk (al heb je dat gevoel bij eerste aankomst niet echt... pff wat een mierenhoop) maar steil en er rijden geen auto's.













We hebben onze beenspieren dus flink aan het werk gehad met alle trappen :-). En mijn kuiten hadden het nog best moeilijk na het boarden. Gelukkig is de waterpijp nooit ver weg, en wordt een koppie thee (eerst klontje suiker in de mond, dan slok thee, brrr zoet) een relax-moment! Vanochtend zijn we doorgereden naar Ramsar (bekend van het Ramsar verdrag ter bescherming van wetlands). Ik wilde er graag even rondlopen en het paleis van Shah Reza bezoeken en dan met een bus door naar Chalus, maar zonder kaartje van het dorp en met een er totaal onbekendzijnde taxichauffeur bleek dat risky business. Dus we zijn met Isa en Fabriz mee doorgereden naar Chalus. Daar slapen we vannacht op sjiek voor een miljoen! Don't worry, is in rial. De Kaspische zee blijkt een grote deceptie. Alle strand is niet toegankelijk wegens privébezit (grote muren langs de weg) en er valt niets te beleven. Morgen zakken we weer af naar Teheran en later verder naar het zuiden. Khoda hafez! Etienne&Jantien