zaterdag 23 januari 2010
Irukandji syndrom, Great Barrier Reef, Cairns, Australia
Dit is niet iets wat in de Lonely Planet wordt aanbevolen en ik kan het ook niemand aanraden. We zijn de 19de gaan duiken vanuit Port Douglas op de Great Barrier reef, wat erg mooi was. De dag begon goed met 2 mooie duiken met een Nederlandse Mariene Bioloog die ons veel liet zien. De zee was rustig, maar het was jammer genoeg wel bewolkt dus wat minder kleuren onder water. We moesten Lycra stinger suits aan vanwege het mogelijke risico op jellyfish (kwallen). Na de prima lunch sprong iedereen weer in het water voor de laatste snorkel- of duiksessie. Toen ik dat deed voelde ik meteen een branderig gevoel in mijn nek. Ik dacht dat het een gewoon kwalletje was zoals in Thailand dus we zijn gewoon gaan duiken. Na ca. 15-20 min kreeg ik kramp in mijn bovenbenen, buik en rug. Jantien en ik zijn toen naar boven gegaan en dat was maar goed ook; ik moest meteen overgeven en ben teruggezwommen naar de boot. Daar begonnen de effecten pas echt door te zetten, ongecontroleerd trillen, overgeven, pijngolven en duizeligheid. Ik had net 2 weken geleden een radioprogramma gehoord over de Irunkandji (een klein kwalletje van ca. 5-10 cm) en alle symptomen deden me daaraan denken. De kapitein belde het ziekenhuis en na 1,5 uur trillen, overgeven etc. is de helicopter ons van de boot af komen halen. Na een morfineshot kon ik eindelijk weer relaxen en na 20 minuten stonden we voor het Cairns base hospital. Ik heb daar de nodige medicijnen gehad en ben er 2 dagen opgenomen geweest. Ze hebben mijn hart ook moeten herstarten aangezien een van de verschijnselen, hoge (150), ongecontroleerde hartslag niet vanzelf overging. Eergisteren ben ik ontslagen uit het ziekenhuis en zijn we weer rustig onderweg. Voorlopig zal ik even niet in zee gaan zwemmen en het rustig aandoen. Onze ouders schrokken gisteren wel toen we het via de skype meldden, maar zijn nu redelijk bekomen. Bijgevoegd nog wat foto's van het beestje en van de mooie omgeving (de foto's uit het ziekenhuis zal ik jullie besparen).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
wat een verhaal, jeetje heeee. Eric vertelde het al dat je een berichtje naar hem had gestuurd met de mededeling dat ze je hart hadden moeten stoppen..... wij snapten er natuurlijk niks van. Maar dat zo'n klein beestje je zo ziek kan maken. Gelukkig dat alles weer goed gaat, rustig aan doen en goed uitkijken. We willen je wel weer levend terug in Nederland. Nog heel veel plezier de laatste maandjes daar en tot snel!! xkwini
BeantwoordenVerwijderenHa e10 tjonge wat een verhaal, gelukkig kan je het nog navertellen. Australie is zowiezo wel het land van giftige slangen, spinnen en blijkbaar ook kwallen maar meestal zie je ze niet. Hopelijk heb je nu je portie gehad...
BeantwoordenVerwijderenGroeten Twan
hey daar,
BeantwoordenVerwijderenhoorde van ma gisteren het verhaal wat heftig zeg allemaal. Jullie zullen wel even flink geschrokken zijn , maar goed om te horen dat het nu weer goed met je gaat!
doe even lekker rustig aan
liefs Noor
Ethiene,
BeantwoordenVerwijderenJe kunt natuurlijk ook overdrijven he, met het beleven van avonturen. Alsof jullie al niet genoeg beleeft hebben en dan ook nog eens zo iets (dat blijft wel eventjes de avontuur der avonturen zeg). God zij dank, voor de goede afloop en WAT een engel boven je hoofd zeg!
Geen al te gekke dingen meer, laat die nou maar aan mij over!
Amo voces (klinkt zo vreemd in het Nederlands, maar ja daar zijn wij Nederlanders voor en geen Brazilianen),
JeePee
Hé allebei, gelukkig kan ik dat nog zeggen!!!!! Wat een verhaal en wat een geluk dat het goed is afgelopen. doe het rustig aan en wees voorzichtig met andere grote en kleine griezels en nog veel genieten hoor. XX José
BeantwoordenVerwijderenEtienne, ik wasje reisverslag aan het doornemen en ben wel even geschrokken, ja ongelofelijk dat een klein beestje je zo beroerd kan maken, echt onvoorstelbaar, echter, gelukkig is het goed afgelopen, ja ik kan me voorstellen dat Jantien ook behoorlijk is geschrokken. Ben blij dat je het weer goed maakt, en ik moet je zeggen dat ik behoorlijk jaloers ben hetgeen jullie allemaal zien en meemaken (behalve dit voorval natuurlijk!!)
BeantwoordenVerwijderenDus TAKE CARE!! Hier alles zijn gangetje, ja je weet waarschijnlijk niet eens meer wat het woord "Stressen" inhoud, dus ik hoop dat je dit nog een tijdje vol kan houden. Tot je terugkomst, groetjes, Frans Biesot, Spain